2020/04/X/NZ1/00141

Nanocząstki magnetyczne jako potencjalne narzędzie do zwiększenia wydajności transfekcji sgRNA oraz Cas9 mRNA w warunkach in vitro mierzonej efektywnością modyfikacji wybranych miejsc w genomie Sus scrofa domestica.

Technologia CRISPR/Cas9 (ang. clustered regularly interspaced short palindromic repeats, CRISPR; CRISPR- associated, Cas) znacznie poszerzyła dotychczasowe możliwości edycji genomu i umożliwia bardziej wydajne, tańsze i szybsze uzyskiwanie genetycznie zmodyfikowanych komórek, roślin i zwierząt w stosunku do metod tradycyjnych, pozwalając na wprowadzenie w DNA kierunkowych, miejscowo-specyficznych zmian. Wydajna edycja genomu z wykorzystaniem systemu CRISPR/Cas9 w dużej mierze zależna jest od metod wprowadzania elementów systemu CRISPR/Cas9 do komórki. Aby zwiększyć efektywność transfekcji, zredukować cytotoksyczność nośników można zastosować technikę magnetofekcji polegającą na wprowadzaniu kwasów nukleinowych do komórek pod wpływem pola magnetycznego działającego na nanocząstki magnetyczne, które są skompleksowane z kwasem nukleinowym. Celem projektu jest sprawdzenie potencjału wykorzystania nanocząstek magnetycznych do poprawy wydajności transfekcji Cas9 mRNA i sgRNA do komórek świni w warunkach in vitro mierzonej efektywnością edycji wybranych miejsc w genomie po magnetofekcji oraz klasycznej lipofekcji. Świnia domowa (Sus scrofa domestica) stanowi doskonały organizm modelowy w badaniach biomedycznych, stąd też planowane doświdczenia będą wykonywane z wykorzystaniem fibroblastów płodowych świni.